Puchar Świata w Kajakarstwie z udziałem naszej Edyty

W najbliższy piątek na torze regatowym w Mediolanie zainaugurowana  zostanie tegoroczna rywalizacja Pucharu Świata w kajakarstwie. Zawody te, będą o tyle ciekawe, że za rok w tym miejscu odbędą się Mistrzostwa Świata, które będą jednocześnie kwalifikacjami olimpijskimi.

Swój udział we włoskich zawodach zgłosiło 38 federacji narodowych z sześciu kontynentów. Na listach startowych nietrudno znaleźć czołowych zawodników świata, z medalistami olimpijskimi i mistrzostw świata na czele. Najliczniejszą ekipę zgłosiła Polska (28 zawodników z Martą Walczykiewicz, Karoliną Nają i Piotrem Siemionowskim na czele) oraz Węgrzy (21 zawodników).

Zawodniczka Sparty –  Edyta Dzieniszewska  zapewne wystartuje w K2  500 oraz K4 500.  O wynikach poinformujemy

Tegoroczny cykl Pucharu Świata w kajakarstwie składa się z trzech zawodów. Oprócz zawodów w Mediolanie zaplanowano rywalizację w czeskich Racicach oraz w znanym ośrodku w węgierskim Szeged.

Zawody będzie można obejrzeć w niedziele na Eurosporcie .

Kolejne sprawozdanie ze zgrupowania kadry kajakarek z udzialem naszej Edyty.

Dziewczyny po pierwszej Sabaudii

Opublikowano: wtorek, 01 kwiecień 2014 na stronie PZKaj.

312 kilometrów wody, 45 biegania, 135 przerzuconych ton, blisko 15 godzin gimnastyki i ćwiczeń stabilizacyjnych. To podsumowanie pierwszego w tym roku zgrupowania we Włoszech. O szczegółach opowiada Tomasz Kryk, trener kadry kobiet. 

Powyżej oczekiwań

– Obóz super. Przez siedemnaście dni mieliśmy pogodę jak podczas wakacji nad morzem. W stosunku do lat poprzednich zmieniliśmy hotel i to był strzał w dziesiątkę. Warunki świetne, znakomite jedzenie, właściciele którzy starali się, by niczego nam nie brakowało. Pracowało się świetnie. Na koniec zgrupowania przejechaliśmy test 4 x 1000 metrów, który dotychczas robiliśmy dopiero w kwietniu. Każdy kolejny odcinek jedzie się tu coraz szybciej, a ostatni już na maksa. Startujemy indywidualnie co minutę i wiosłujemy na niskim tempie, poniżej stu pociągnięć na 60 sekund. W czwartym przejeździe czasy były bardzo dobre. Najlepsza z dziewczyn pojechała 3’52’’, a ostatnia z młodszej grupy 4’13’’.

Według planu

– Wstawaliśmy o 6.30 i jedliśmy pierwsze śniadanie (zwykle płatki z jogurtem). O 7.00 chodziliśmy na rozruch, a część dziewczyn zaliczała jeszcze kąpiel w morzu. Później drugie śniadanie i w okolicach 11.00 pierwszy trening na wodzie. Po nim obiad, odpoczynek, podwieczorek i przed 17.00 kolejny trening. Z wyjątkiem czwartków i niedziel pływaliśmy dwa razy dziennie. Poza tym w poniedziałek, środę i piątek robiliśmy siłownię (dwie sesje progresywne do 6 powtórzeń, które wykonywaliśmy przed treningiem na wodzie i jedna wytrzymałościowa) i trzy razy w tygodniu biegaliśmy. Dużo czasu poświęcaliśmy też na gimnastykę i trening funkcjonalny, bo dzięki temu łatwiej jest nam realizować zadania w kajaku.

Bez rewolucji

– Kolejny obóz w Sabaudii zaczęliśmy w sobotę. Na treningach tak jak wcześniej stawiamy na objętość, bo od początku maja praktycznie co tydzień będziemy się ścigać. Przed nami trzy Puchary Świata i Mistrzostwa Polski, także musimy się jeszcze naładować. W stosunku do poprzedniego zgrupowania teraz planujemy trochę więcej akcentów tempowych i dwa, trzy treningi z grupą kanadyjkarzy. Dwa tygodnie temu przejechaliśmy już wspólnie interwał i wyszło bardzo fajnie. Do Polski wracamy 16 kwietnia i robimy badania w Instytucie Sportu. W planie mamy test progowy AT4 (pięć testów wysiłkowych ze zwiększoną intensywnością realizowanych na ergometrze kajakowym, po których wyznacza się progi metaboliczne) oraz test Wingate na badanie mocy maksymalnej. (TP)

T. Kryk o zgrupowaniu kadry naszych kajakarek

Sabaudia razy dwa

W Portugalii dziewczyny przepłynęły ponad 300 kilometrów po czym przeniosły się do Włoch. Od kilku dni trenują w Sabaudii gdzie z krótka przerwą spędzą ponad miesiąc. Dotychczasowe przygotowania grupy relacjonuje trener Tomasz Kryk.

Wieczna ulewa

– Od sześciu lat jeżdżę do Portugalii i takiej pogody jeszcze nie trafiłem. Cały obóz padało non stop, także nie próbowaliśmy się nawet wstrzelić w przerwę tylko szliśmy na trening o wyznaczonych godzinach. Zdarzało się, że pływaliśmy trzy razy dziennie. Do tego oczywiście dochodziła siłownia, biegi i rozciąganie. W kajaku pracowaliśmy głównie nad techniką, także jeździliśmy długo i nie za szybko. Z mocniejszych akcentów zrobiliśmy dwa interwały 4’, 2’, 1’ pracy z minutową przerwą i taki układ razy sześć serii. Wszystko poszło zgodnie z planem i jesteśmy gotowi na kolejne obciążenia.

Włoska robota

– Teraz pracujemy na trochę większej intensywności. Pływamy więcej tempa, interwałów tlenowych, a ciągłą jeździmy jako uzupełnienie. Mamy też w programie bardziej rozbudowaną siłownię (więcej serii i ćwiczeń niż dotychczas) i więcej biegania (kombinacje odcinków 800, 1200 i 2000 metrów oraz biegi ciągłe do 6 kilometrów). W trakcie obozu przejedziemy też sprawdzian 4 x 1000 metrów w narastającym tempie z pomiarem poziomu zakwaszenia. Ostatni przejazd będzie na maksa. Takie zawodniczki jak Becia czy Edyta potrafią popłynąć trzeci odcinek w czasie 4’15-4’30’’ trzymając się jeszcze w progu tlenowym.

Wciąż jedynki

– Większość treningów pływamy w grupie. Zaczynamy od indywidualnej rozgrzewki, a później ustawiamy się razem lub w kilku mniejszych zespołach i ruszamy. Tu jest jak w przyrodzie czyli najmocniejsi wyskakują do przodu, a reszta łapie się za nimi na falę. Jeżdżą z nami dziewczyny z młodzieżówki dla których tempo seniorskie to nowość, jednak mimo wysokiej intensywności starają się trzymać starszych. Wciąż pływamy tylko na jedynkach i tak będzie jeszcze przez następnych kilka tygodni. Żeby wsiąść w osady trzeba osiągnąć stabilny poziom indywidualnej dyspozycji  na K1 bo jak w dwójce zaczyna coś nie iść to pojawia się niepewność. Próby na osadach zaczniemy po eliminacjach przed pierwszym Pucharem Świata.

Autor : Tomasz Kryk

Źródło: http: www.pzkaj.pl

Przypominamy iż  wsród kadrowiczek jest nasza zawodnicza E. Dzieniszewska, która juz drugi rok intensywnie trenuje z kadrą i jest powoływana praktycznie na wszystkie zgrupowania kadry.

Jurek Grąbczewski – najlepszy trener dyscyplin indywidulnych w Rankingu Podlaskiej Rady Olimpijskiej

Jerzy Grąbczewski ze Sparty Augustów to najlepszy trener 2013 roku dyscyplin indywidualnych w XVIII Rankingu Podlaskiej Rady Olimpijskiej. W sobotę odbyła się finałowa gala w hotelu Gołębiewski

Grąbczewski w rankingu triumfował po raz drugi, wcześniej za osiągnięcia w 2008 roku. Oba triumfy są związane z wynikami Edyty Dzieniszewskiej.

Rozmowa z Jerzym Grąbczewskim

Adam Muśko: Jak pan odbiera ten drugi sukces w rankingu?

Jerzy Grąbczewski: – Pięć długich lat minęło, ale sukces powoli się kroił. Trzeba przyznać, że w dużych mękach, bo przecież Edyta przeszła dwa zabiegi i dwa sezony miała stracone. Były chwile zwątpienia, ale gdzieś tam w środku się czuło, że możemy się odbić od tego dna.

Edyta podkreśla, że w tych trudnych momentach gdy była kontuzjowana, dużą rolę pan odegrał.

– Od samego początku ją prowadzę i chyba mogę powiedzieć, że traktuję jak córkę. Moje dzieci wyjechały do Londynu i uczucia przelałem na nią i na innych zawodników w naszym klubie.

W jakiej osadzie widziałby pan Edytę w nadchodzącym sezonie?

– Nie ma co się nastawiać na jakąś konkretną konkurencję. Na pewno musi być mocna w jedynce, a później samo wszystko się układa. Jeżeli jest mocna w jedynce to automatycznie osada w dwójce, czy czwórce także jest silniejsza.

W Sparcie Augustów Edyta jest wiodącą postacią. Czy w klubie są młodsze talenty, które także mogą odnosić takie sukcesy?

– Pracujemy z chłopcami i dziewczętami, ale na talent trzeba naprawdę trafić. Nie dość, że musi być talent to trzeba jeszcze ułożyć współpracę ze szkołą, rodzicami. To musi być wszystko zgrane i wtedy można liczyć na wyniki. Trenuje u nas córka Marka Twardowskiego (wielokrotny zwycięzca rankingu) Ola z rocznika 2000 i mam cichą nadzieję, że może coś z tego będzie.
Zródło : bialystok.sport.pl